Η δημοτική κίνηση Ζωγράφου – Ανυπότακτη Πόλη ενέκρινε σε συνέλευσή της στις 27/2 την εκλογική διακήρυξή της και εξέλεξε ως υποψήφιο δήμαρχο, επικεφαλής για την εκλογική μάχη τον Χρίστο Τουλιάτο. Ο σύντροφός μας Χρίστος είναι Ζωγραφιώτης, 39 χρονών, βιβλιοϋπάλληλος, με πολύχρονη συμμετοχή στα τοπικά κινήματα και με αριστερή ριζοσπαστική πολιτική δράση στην περιοχή μας και όχι μόνο. Συμμετείχε στην Επιτροπή Κατοίκων της πλατείας Μερκάτη για να μην τσιμεντοποιηθεί και γίνει υπόγειο γκαράζ επί Καζάκου, στους αγώνες για τη Βίλα και το πάρκο Γουδή, σε κινητοποιήσεις για να φύγουν κεραίες, επικίνδυνες για την υγεία των κατοίκων, στο Γουδή. Συμμετείχε στην Πρωτοβουλία Αγώνα Ζωγράφου στις μάχες ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών και καταστημάτων. Ενεργός στον εργασιακό του χώρο συμμετέχει στο Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου και Ψηφιακών Μέσων Αττικής διατελώντας και μέλος του ΔΣ του και συμμετείχε στα μαθητικά και φοιτητικά κινήματα ενάντια στη μεταρρύθμιση Αρσένη και την κατάργηση του άρθρου 16. Για εμάς δεν είναι άλλος ένας«υποψήφιος δήμαρχος».Είναι ένας από εμάς, πρώτος μεταξύ ίσων εργαζομένων και ανέργων, φοιτητών/τριων, συνταξιούχων και επαγγελματιών που πλαισιώνουν το Ενωτικό και Ριζοσπαστικό ψηφοδέλτιο μας.

Προχωράμε με αισιοδοξία κόντρα στις δυσκολίες των καιρών. Για να εκφράσουμε και στις δημοτικές εκλογές το αγωνιζόμενο δυναμικό της γειτονιάς. Τον κόσμο, όλους εμάς κι εσάς που δώσαμε μαζί τις μάχες για να μη γίνουν οι πλατείες μας τσιμέντο και γκαράζ επί Καζάκου, για να μη γίνει η Βίλα εμπορικό κέντρο, για να γίνει στο Γουδή ένα Μητροπολιτικό Πάρκο για όλο το λαό της περιοχής, για να μη βγει σε πλειστηριασμό καμια λαϊκή κατοικία και κατάστημα στη γειτονιά μας, για έναν άλλο λαϊκό πολιτισμό και αθλητισμό στην πόλη μας.

Συνέχεια ανάγνωσης «Συμμετέχουμε στις δημοτικές εκλογές με επικεφαλής τον Χρίστο Τουλιάτο» →

Από τις  8 Μάρτη του 1857 και την πρώτη απεργία γυναικών εργαζομένων στα υφαντουργεία της Νέας Υόρκης μέχρι τις 8 Μάρτη του 2019, η καταπίεση, η εκμετάλλευση, η ανισότητα, η βία κατά των γυναικών συνεχίζονται αυξανόμενες. Σήμερα, οι γυναίκες εξακολουθούν να δολοφονούνται, να βιάζονται, να παρενοχλούνται, να δέχονται τον εξευτελισμό, να είναι θύματα trafficking, να κακοποιούνται από συζύγους, συγγενείς και εργοδότες. Στα χρόνια της κρίσης, των μνημονιακών πολιτικών και της λιτότητας οι γυναίκες επλήγησαν πολλαπλάσια: Είναι οι πρώτες που απολύονται ειδικά για λόγους εγκυμοσύνης, είναι αυτές που υποφέρουν πιο πολύ από τις περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις, την υγεία, τις κοινωνικές υπηρεσίες, την εκπαίδευση. Αυτές που πληρώνονται λιγότερο για ίση εργασία µε τους άνδρες ή δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στην ανέλιξη ή την πρόσβαση στην εργασία. Αυτές που καλούνται να φροντίσουν τα άνεργα µέλη της οικογένειας, να εργαστούν στο σπίτι απλήρωτα καλύπτοντας όλες τις ανάγκες της οικογένειας. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα όταν συσσωρεύονται καταπιέσεις, όπως στην περίπτωση μεταναστριών, προσφύγων, ανάπηρων, ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων όπου η επίθεση είναι εντονότερη.

Συνέχεια ανάγνωσης «8 Μάρτη Παγκόσμια Μέρα των Γυναικών: Απεργία στο σπίτι, απεργία στη δουλειά!» →

Όταν πρόκειται για τα παιδιά μας, ονειρευόμαστε το καλύτερο για αυτά και γυρίζουμε τον κόσμο ανάποδα για να καταφέρουμε να τους το προσφέρουμε.

Η γειτονιά μας τι θα θέλαμε να τους προσφέρει;

Συνέχεια ανάγνωσης «Όταν πρόκειται για τα παιδιά μας…» →