
Η κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας κατάντησε ένα πλήρες φιάσκο που κοστίζει πάνω από 34.000 ζωές πλέον και κόστισε σοβαρά στην κοινωνία, την οικονομία και πάνω από όλα στη λαϊκή διαβίωση. Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για όσα αναγκαία έπρεπε να γίνουν στο ΕΣΥ και γενικότερα:
- τη συγκρότηση επιτέλους ενός επαρκούς πρωτοβάθμιου συστήματος περίθαλψης με επαρκείς υποδομές και μόνιμο προσωπικό που θα μπορεί να λειτουργεί προληπτικά στην κοινότητα, να σηκώσει το βάρος της ιχνηλάτησης και της διενέργειας μαζικών διαγνωστικών τεστ, αλλά και θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος των εμβολιασμών αποφορτίζοντας τα πολύ επιβαρυμένα νοσοκομεία και εξαλείφοντας τον κίνδυνο ενδονοσοκομειακής διασποράς εφόσον οι πολίτες αναγκάζονταν να πάνε και στα νοσοκομεία για εμβολιασμό.
- την ενίσχυση των νοσοκομείων σε υποδομές και μόνιμο προσωπικό, με κλίνες ΜΕΘ και την αναγκαία στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό
- την έγκαιρη προμήθεια επαρκούς ποσότητας εμβολίων για τον πληθυσμό της χώρας, ακόμα και με μονομερείς ενέργειες και χωρίς να αποκλείεται καμία πηγή, δεδομένου ότι η διαχείριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο ζήτημα του πανευρωπαϊκού εφοδιασμού εμβολίων κατάντησε ανέκδοτο…
- την στοχευμένη προστασία των ευπαθών ομάδων σε χώρους όπου συνωστίζονται (π.χ. γηροκομεία) και την πρόνοια για χώρους εγκλεισμού όπου συγκεντρώνεται πολύς κόσμος (προσφυγικά camps, φυλακές, στρατόπεδα κλπ.)
- τον έλεγχο και την αντιμετώπιση για το συνωστισμό σε χώρους εργασίας, για τη μη εφαρμογή μέτρων προστασίας από πολλούς εργοδότες, για την άθλια κατάσταση που επικρατεί σε λεωφορεία και Μετρό όπου ο κόσμος στοιβάζεται σα σαρδέλες σε ώρες αιχμής
Αντί αυτών, εστίασε βασικά στα οριζόντια μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας, ανοιγόκλεινε τα σχολεία χωρίς να κάνει τίποτα για τη μείωση μαθητών ανά τμήμα όπως ζητούσαν εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές. Μας ήθελε απλά να ζούμε μία ζωή στο μοτίβο «δουλειά-κατανάλωση-σπίτι-δουλειά ξανά» και κατηγορούσε συλλήβδην για ό,τι πάει στραβά με την «ατομική ευθύνη» λες και αυτή δεν έχει καμία ευθύνη ως υπεύθυνη αρχή. Και φυσικά άσκησε διώξεις σε όποιον/α τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για όλα αυτά και για άλλους αντιλαϊκούς νόμους που περνούσε κυνικά εν μέσω πανδημίας για να αποφύγει περισσότερες αντιδράσεις.
Στο πλαίσιο αυτό άσκησε δίωξη και στην πρόεδρο της ΟΕΝΓΕ, τη συντοπίτισσά μας, πρώην επικεφαλής της τοπικής Λαϊκής Συσπείρωσης Ζωγράφου και δημοτική σύμβουλο στην πόλη μας Αφροδίτη Ρέντζιου και η δίκη της είναι τη Δευτέρα 28/11. Την δικάζουν επειδή στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της συγκάλεσε μέσω του συλλογικού οργάνου της ομοσπονδίας και συμμετείχε σε κινητοποιήσεις διεκδίκησης όλων των αναγκαίων για τα νοσοκομεία. Διεκδικήσεις των υγειονομικών που ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχης και τους οποίους η κυβέρνηση κατά τα άλλα χειροκροτούσε!
Ως δημοτική κίνηση Ζωγράφου Ανυπότακτη Πόλη στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στην συντοπίτισσά μας Αφροδίτη Ρέντζιου, την πρόεδρο της ΟΕΝΓΕ, όπως και στο Μιχάλη Γιαννακό, πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ, που επίσης διώκεται, αλλά και σε όλους όσους και όσες διώκονται και τους καταλογίστηκαν πρόστιμα για τις κινητοποιήσεις εν μέσω πανδημίας, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση επιχειρούσε να περάσει αντιλαϊκούς νόμους εκμεταλλευόμενοι τα λοκντάουν.
Κάτω τα χέρια από την Αφροδίτη Ρέντζιου!
Η τρομοκράτηση των αγωνιστών και αγωνιστριών και η ποινικοποίηση των αγώνων δεν θα περάσει!