Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε τον Λάζαρο Κυρίτση, παλιό Ζωγραφιωτη, κομμουνιστή, Μακρονησιωτη αγωνιστή. Στεκόμαστε με σεβασμό στην πορεία ενός αιώνα ζωής, καθώς γεννήθηκε το 1920, που πάλεψε από κάθε μετερίζι που βρέθηκε ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, τον ιμπεριαλισμό, το φασισμό και τον πόλεμο.

Παλιός Ζωγραφιωτης και εμβληματική μορφή του ΚΚΕ στο δήμο μας, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης που στήριζε το κόμμα από το 1964 μέχρι και τις αρχές του 1990 στην πόλη μας, φυλακιστηκε ως δημοτικός σύμβουλος από τη χούντα για τη δράση του. Εχαιρε του σεβασμού όλων στη γειτονιά μας.

Φωτεινό πνεύμα, με το χαμόγελο στα χείλη μέχρι και πρόσφατα, παρών σχεδόν παντού ακόμα και στις τελευταίες μέρες του. Για άλλη μια φορά φέτος, και παρά την ηλικία του, ήταν εκεί πριν ένα μήνα στην επιμνημόσυνη δέηση για τους 3 νεκρούς του Πολυτεχνείου που είναι ενταφιασμενοι στο νεκροταφείο της πόλης μας. Θυμόμαστε με συγκίνηση την ομιλία του σε εκδήλωση του συλλόγου εργαζομένων του Δήμου για την εξεγερση του Πολυτεχνείου το 2019 όπου μίλησε με απλό, λαϊκό και μεστό λόγο για τα προβλήματα, τους αγώνες που χρειάζονται αλλά ακομα και για την επανάσταση.

Τέτοιους ανθρώπους έβγαλε η «δρακογενια» της Αντίστασης και κάνουν την κοινωνία μας πιο φτωχή όπως φεύγουν πια σιγά σιγά…Το παράδειγμα τους μας εμπνέει να συνεχίσουμε τον αγώνα, για μια καλύτερη ζωή σημερα, για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εκφράζουμε τα θερμά και ειλικρινη συλλυπητήρια μας στην οικογένεια και τους οικείους του, καθώς και στη δημοτική παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης και στο κόμμα που υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή, το ΚΚΕ. Αθάνατος!

Με οργή διαβάσαμε την συνέντευξη του Γιάννη Καζάκου, πρώην δημάρχου και νυν άμισθου συμβούλου του σημερινού δημάρχου κ.Θώδα, στο τελευταίο τεύχος (Νο94, Δεκέμβριος 2022) της τοπικής εφημερίδας ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Σε αυτή ο κ.Καζάκος αναφέρεται αποκλειστικά στις…αναμνήσεις του από την πρώτη θητεία του ως δημάρχου που έγινε ύστερα από διορισμό από τη χούντα το 1970. Σε μία δισέλιδη συνέντευξη το μόνο που κάνει είναι μία προσπάθεια να ωραιοποιήσει αυτή τη θητεία του και να ξεπλύνει τη χούντα και το θλιβερό έργο της εις βάρος των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Αφού αρχικά μας παρουσιάζει τον εαυτό του προδικτατορικά περίπου ως… «κεντρώο» επαναλαμβάνει και προσαρμόζει τοπικά τη γνωστή αφήγηση ότι «η χούντα έκανε έργα» και μας λέει περίπου ότι χάρη στη θητεία του εκσυγχρονίστηκε η πόλη…Δεν παραλείπει δυστυχώς να αναφερθεί και στο γνωστό ακροδεξιό αφήγημα ότι «στο Πολυτεχνείο δεν υπήρχαν νεκροί», όταν έχει επιβεβαιωθεί το ανάποδο και επισήμως και υπάρχουν ακόμα περισσότερες μαρτυρίες και για άλλους νεκρούς. Και προκαλεί όταν ψευδώς λέει ότι οι 3 νεκροί των ημερών της εξέγερσης που είναι ενταφιασμένοι στο νεκροταφείο της πόλης μας και τους τιμούμε κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρη «δεν είναι Ζωγραφιώτες». Αλήθεια ο 5χρονος Δημήτρης Θεοδωρας που σκοτώθηκε από ελεύθερο σκοπευτή στο ύψος της πλατείας Γαρδένια και είναι ένας εκ των 3 που έχουν ταφεί στο νεκροταφείο μας δεν ήταν Ζωγραφιώτης; Το μνημείο του στο σημείο της βάρβαρης δολοφονίας του επί της Γεωργίου Ζωγράφου, στο ύψος της συμβολής της με τις οδούς Μπισκίνη και 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας (δύο βήματα από το σημερινό δημαρχείο!), δεν το γνωρίζει ο κύριος Καζάκος ή κάνει πώς δεν το θυμάται; Ντρέπεται και η ντροπή με τέτοιες δηλώσεις. Αλλά δεν ντρέπεται ο πρώην δήμαρχος. Εδώ δεν ντράπηκε να αναφέρει ότι ήταν ο συνήγορος του οδηγού του τανκ που μπήκε στο Πολυτεχνείο και επαίρεται μάλιστα ότι κατάφερε και τον αθώωσε…

Η συνέντευξη του πρώην δημάρχου αντικειμενικά ξεπλένει τη δικτατορία και λειτουργεί στο πλαίσιο ενός εξωραϊσμού της περιόδου της χουντικής επταετίας που επιχειρείται από πολλές πλευρές τα τελευταία χρόνια. Εντάσσεται στο πλαίσιο του ιστορικού αναθεωρητισμού που προσπαθεί να ανασκευάσει την ιστορία αμβλύνοντας τις μνήμες των αντιδημοκρατικών και αντιλαϊκών εκτροπών και εξωραϊζοντας ή δικαιολογώντας «ως αντίβαρο στον κομμουνιστικό κίνδυνο» τις θηριωδίες στον Εμφύλιο, αλλά και στην περίοδο του μετεμφυλιακού κράτους και της χούντας. Η ανάγκη να ξαναθρέψουν το αντιδραστικό τέρας της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού ως χρήσιμης εφεδρείας ενάντια στον «εχθρό λαό» άλλωστε φάνηκε και μετά την κρίση του 2008 και επί μνημονίων. Όταν υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ (αλλά και του ΠΑΣΟΚ! ποιός δεν θυμάται τις απαράδεκτες σχετικές δηλώσεις του Λοβέρδου…) μίλαγαν περί μίας «σοβαρής Χρυσής Αυγής» που μπορεί να είναι χρήσιμη και ως κυβερνητικός εταίρος αν χρειαστεί. Όταν όλοι αυτοί έκαναν τα στραβά μάτια επί χρόνια στους τραμπουκισμούς και τις δολοφονίες της Χρυσής Αυγής και μόνο το μαζικό λαϊκό και αντιφασιστικό κίνημα επέβαλε τη δίωξη και καταδίκη της. Όταν και σήμερα με διάφορους τρόπους επιχειρείται να ξαναστηθεί ακροδεξιά αλλά και να μετασχηματιστεί συνολικά ο κυρίαρχος λόγος σε πιο συντηρητικό πλαίσιο.

Θα σταθούμε απέναντι σε κέθε προσπάθεια ξεπλύματος των θηριωδιών της χούντας και γενικότερα ενάντια στον ιστορικό αναθεωρητισμό. Υπερασπιζόμαστε με το λόγο και τους αγώνες μας τη μνήμη όλων των αγωνιστών και αγωνιστριών που υπέστησαν διώξεις, εξορίες, φυλακίσεις και εκτελέσεις. Τίποτα δεν ξεχνιέται και δεν συγχωρείται από αυτά τα εγκλήματα και δεν πρόκειται να αφήσουμε να ξεχαστεί!

Η καταγγελία αυτής της συνέντευξης είναι στοιχειώδης για κάθε δημοκρατικό πολίτη. Αλήθεια ο δήμαρχος κ.Θώδας θα πράξει τα δέοντα όταν εν ενεργεία σύμβουλος του δηλώνει όλα αυτά ή θα κάνει πώς δεν ακούει;

παρακάτω μπορείτε να «θαυμάσετε» και να κρίνετε και μόνοι/ες σας όλα όσα είπε ο πρώην δήμαρχος…

της Ελένης Μπαρμπαλιά

πρώην προέδρου του Συλλόγου Διαβητικών Αθήνας,

πρώην δημοτικής συμβούλου & μέλους της Ανυπότακτης Πόλης

Η 3^η Δεκέμβρη είναι αφιερωμένη στα άτομα με αναπηρία. Καλό είναι όμως αυτές οι μέρες να μην καταντούν απλά εθιμοτυπικές αφιερώσεις, αλλά να αναδεικνύουν ένα υπαρκτό και ουσιαστικό ενδιαφέρον από την πλευρά της πολιτείας και όσων σχεδιάζουν, ασκούν και καθορίζουν πολιτικές.

Ο Δήμος Ζωγράφου παραμένει ουσιαστικά απροσπέλαστος για τα άτομα με κινητικές αναπηρίες και κάθε εμποδιζόμενο συμπολίτη μας, με ευθύνη της σημερινής δημοτικής αρχής και όλων των διοικήσεων μέχρι σήμερα. Αόρατοι οι συμπολίτες με αναπηρία στο Δήμο μας, που δεν έχει εκπονήσει ούτε ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα για την προσβασιμότητα του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος της πόλης μας. Να θυμίσουμε την υλοποίηση χρηματοδοτούμενου προγράμματος νέας πεζοδρόμησης με όδευση τυφλών, όπως προβλέπεται τυπικά πλέον, που λίγο μετά βρέθηκε να σκεπάζεται σε διάφορα σημεία από τις νέες στάσεις λεωφορείων που υλοποιήθηκαν βάσει άλλου χρηματοδοτούμενου προγράμματος; Θα ήταν για γέλια αλλά δυστυχώς είναι για κλάματα…

Τρία χρόνια πριν, η Ανυπότακτη Πόλη με ανακοίνωσή της κατήγγειλε την παντελή έλλειψη προσβασιμότητας του κτιρίου που στεγάζει το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου στην οδό Ανακρέοντος 60, στερώντας τη δυνατότητα συμμετοχής των πολιτών με αναπηρία σε πολιτιστικές δράσεις του Δήμου. Τρία χρόνια μετά το Πνευματικό Κέντρο παραμένει ακόμα ουσιαστικά απροσπέλαστο.

Η δημοτική αρχή για την κάλυψη  των αυξανόμενων αναγκών των συμπολιτών μας σε θέματα ψυχικής υγείας, ειδικά μετά την κρίση της πανδημίας και την φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού και πρωτίστως των ατόμων με αναπηρία και ψυχική νόσο, αρκείται στη λειτουργία ενός υποστελεχωμένου Συμβουλευτικού Κέντρου Υγεία χωρίς τις ειδικότητες επιστημόνων εξειδικευμένων σε θέματα ψυχικής υγείας όπως ψυχίατροι  ή ψυχολόγοι. Με πρόσληψη μη μόνιμων, αν και όταν υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που να το καλύπτει, χωρίς παρουσία μόνιμων ειδικευμένων επιστημόνων που εξασφαλίζουν και μία σχέση παρακολούθησης και ανάπτυξης δεσμών με ανθρώπους που την έχουν ανάγκη με σταθερό και όχι περιστασιακό τρόπο.

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που ακολουθεί ο Δήμαρχος και οι συνοδοιπόροι του, έχουν οδηγήσει στην πλήρη φτωχοποίηση τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Βλέπουν τις συντάξεις τους με την εφαρμογή του νέου συνταξιοδοτικού να ξεκινούν από τα 200 ευρώ, ενώ έχουν να δουν αυξήσεις στα αναπηρικά επιδόματά τους  από το έτος 2011. Η φτωχοποίηση αυτή σε συνδυασμό με την πλήρη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας με το νέο νόμο Πλεύρη – Γκάγκα και την απουσία δημόσιων δομών κοινωνικής φροντίδας, ανοιχτά στην κοινότητα για την αξιοπρεπή διαβίωση των ατόμων με βαριά αναπηρία, αποτελούν εκρηκτικό μίγμα για την καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες – ψυχικές παθήσεις. Σκανδαλώδες είναι το γεγονός ότι καμία δημοτική αρχή του Δήμου Ζωγράφου δεν πήρε πρωτοβουλία, ούτε καν είχε την πρόθεση, για την ίδρυση και λειτουργία Στέγης Αυτόνομης ή ημιαυτονόμης Διαβίωσης  για τη στήριξη των οικογενειών που έχουν στην αποκλειστική φροντίδα τους άτομα με βαριές αναπηρίες.

Στους καιρούς φτωχοποίησης και ένδειας κοινωνικών δομών με επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό η Δημοτική Αρχή αρκείται στη διοργάνωση ημερίδας ανήμερα της Εθνικής Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία  με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και την ισότιμη συμμετοχή , την προσβασιμότητα, και τη βελτίωση της καθημερινότητας τους. Λες και η ευθύνη είναι των πολιτών μόνο, η γνωστή «ατομική ευθύνη» που ακούγαμε και στην περίοδο της πανδημίας. Λες και τα δικαιώματα αυτά, που έχουν κατακτηθεί με αγώνες των συλλογικών φορέων των ατόμων με αναπηρία, δεν καταπατούνται από τις πολιτικές που εφαρμόζει το ίδιο το κράτος, κεντρικό και τοπικό.   

Η δημοτική κίνηση Ζωγράφου – Ανυπότακτη Πόλη μαζί με όλες τις μαχόμενες δυνάμεις του Δήμου μας, μαζί με κάθε αγωνιστή/τρια με αναπηρία είναι εδώ για να συνεχίσει να δίνει καθημερινές μάχες μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο για το ανθρώπινο δίκιο των αναπήρων και χρονίως πασχόντων που αγωνίζονται για να ενταχθούν στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου.