της Ελένης Μπαρμπαλιά

πρώην προέδρου του Συλλόγου Διαβητικών Αθήνας,

πρώην δημοτικής συμβούλου & μέλους της Ανυπότακτης Πόλης

Η 3^η Δεκέμβρη είναι αφιερωμένη στα άτομα με αναπηρία. Καλό είναι όμως αυτές οι μέρες να μην καταντούν απλά εθιμοτυπικές αφιερώσεις, αλλά να αναδεικνύουν ένα υπαρκτό και ουσιαστικό ενδιαφέρον από την πλευρά της πολιτείας και όσων σχεδιάζουν, ασκούν και καθορίζουν πολιτικές.

Ο Δήμος Ζωγράφου παραμένει ουσιαστικά απροσπέλαστος για τα άτομα με κινητικές αναπηρίες και κάθε εμποδιζόμενο συμπολίτη μας, με ευθύνη της σημερινής δημοτικής αρχής και όλων των διοικήσεων μέχρι σήμερα. Αόρατοι οι συμπολίτες με αναπηρία στο Δήμο μας, που δεν έχει εκπονήσει ούτε ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα για την προσβασιμότητα του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος της πόλης μας. Να θυμίσουμε την υλοποίηση χρηματοδοτούμενου προγράμματος νέας πεζοδρόμησης με όδευση τυφλών, όπως προβλέπεται τυπικά πλέον, που λίγο μετά βρέθηκε να σκεπάζεται σε διάφορα σημεία από τις νέες στάσεις λεωφορείων που υλοποιήθηκαν βάσει άλλου χρηματοδοτούμενου προγράμματος; Θα ήταν για γέλια αλλά δυστυχώς είναι για κλάματα…

Τρία χρόνια πριν, η Ανυπότακτη Πόλη με ανακοίνωσή της κατήγγειλε την παντελή έλλειψη προσβασιμότητας του κτιρίου που στεγάζει το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου στην οδό Ανακρέοντος 60, στερώντας τη δυνατότητα συμμετοχής των πολιτών με αναπηρία σε πολιτιστικές δράσεις του Δήμου. Τρία χρόνια μετά το Πνευματικό Κέντρο παραμένει ακόμα ουσιαστικά απροσπέλαστο.

Η δημοτική αρχή για την κάλυψη  των αυξανόμενων αναγκών των συμπολιτών μας σε θέματα ψυχικής υγείας, ειδικά μετά την κρίση της πανδημίας και την φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού και πρωτίστως των ατόμων με αναπηρία και ψυχική νόσο, αρκείται στη λειτουργία ενός υποστελεχωμένου Συμβουλευτικού Κέντρου Υγεία χωρίς τις ειδικότητες επιστημόνων εξειδικευμένων σε θέματα ψυχικής υγείας όπως ψυχίατροι  ή ψυχολόγοι. Με πρόσληψη μη μόνιμων, αν και όταν υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που να το καλύπτει, χωρίς παρουσία μόνιμων ειδικευμένων επιστημόνων που εξασφαλίζουν και μία σχέση παρακολούθησης και ανάπτυξης δεσμών με ανθρώπους που την έχουν ανάγκη με σταθερό και όχι περιστασιακό τρόπο.

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που ακολουθεί ο Δήμαρχος και οι συνοδοιπόροι του, έχουν οδηγήσει στην πλήρη φτωχοποίηση τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Βλέπουν τις συντάξεις τους με την εφαρμογή του νέου συνταξιοδοτικού να ξεκινούν από τα 200 ευρώ, ενώ έχουν να δουν αυξήσεις στα αναπηρικά επιδόματά τους  από το έτος 2011. Η φτωχοποίηση αυτή σε συνδυασμό με την πλήρη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας με το νέο νόμο Πλεύρη – Γκάγκα και την απουσία δημόσιων δομών κοινωνικής φροντίδας, ανοιχτά στην κοινότητα για την αξιοπρεπή διαβίωση των ατόμων με βαριά αναπηρία, αποτελούν εκρηκτικό μίγμα για την καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες – ψυχικές παθήσεις. Σκανδαλώδες είναι το γεγονός ότι καμία δημοτική αρχή του Δήμου Ζωγράφου δεν πήρε πρωτοβουλία, ούτε καν είχε την πρόθεση, για την ίδρυση και λειτουργία Στέγης Αυτόνομης ή ημιαυτονόμης Διαβίωσης  για τη στήριξη των οικογενειών που έχουν στην αποκλειστική φροντίδα τους άτομα με βαριές αναπηρίες.

Στους καιρούς φτωχοποίησης και ένδειας κοινωνικών δομών με επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό η Δημοτική Αρχή αρκείται στη διοργάνωση ημερίδας ανήμερα της Εθνικής Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία  με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και την ισότιμη συμμετοχή , την προσβασιμότητα, και τη βελτίωση της καθημερινότητας τους. Λες και η ευθύνη είναι των πολιτών μόνο, η γνωστή «ατομική ευθύνη» που ακούγαμε και στην περίοδο της πανδημίας. Λες και τα δικαιώματα αυτά, που έχουν κατακτηθεί με αγώνες των συλλογικών φορέων των ατόμων με αναπηρία, δεν καταπατούνται από τις πολιτικές που εφαρμόζει το ίδιο το κράτος, κεντρικό και τοπικό.   

Η δημοτική κίνηση Ζωγράφου – Ανυπότακτη Πόλη μαζί με όλες τις μαχόμενες δυνάμεις του Δήμου μας, μαζί με κάθε αγωνιστή/τρια με αναπηρία είναι εδώ για να συνεχίσει να δίνει καθημερινές μάχες μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο για το ανθρώπινο δίκιο των αναπήρων και χρονίως πασχόντων που αγωνίζονται για να ενταχθούν στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου.

• Να μην εκχωρηθεί ο «Ρυθμός» σε ιδιώτη προς εμπορική εκμετάλλευση!
• Να γίνει δημοτικό αναψυκτήριο, ένα στέκι για όλη την πόλη μας με προσιτές τιμές, ανοιχτό στις τοπικές κοινωνικές συλλογικότητες για τη διοργάνωση εκδηλώσεών τους
• Να γίνει η στατική ενίσχυση της αυθαίρετης κατασκευής με την ευθύνη των υπηρεσιών του Δήμου και της ΜΑΞΙΑΔΗΖ

Σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δ.Σ. της δημοτικής επιχείρησης ΜΑΞΙΑΔΗΖ στις 12/9 αποφασίστηκαν οι όροι δημοπρασίας για την εκμίσθωση του πρώην αναψυκτηρίου ΡΥΘΜΟΣ στο Γουδή, το οποίο θα λειτουργήσει ως αναψυκτήριο αφού εκχωρηθεί σε ιδιώτη πλέον. Πλησιάζει δηλαδή στην ολοκλήρωση το σχέδιο απόδοσης του «Ρυθμού» προς εμπορική εκμετάλλευση.

Διαφωνούμε πλήρως με τη λογική της εκχώρησης σε ιδιώτη, θεωρούμε ότι ο «Ρυθμός» πρέπει να λειτουργήσει ως ένα σύγχρονο δημοτικό αναψυκτήριο, με προσιτές τιμές για τους κατοίκους της πόλης μας. Στην πόλη μας δεν λείπουν εμπορικές επιχειρήσεις εστίασης, υπάρχουν αρκετές. Η δημοτική ιδιοκτησία πρέπει να αξιοποιείται πρωτίστως προς όφελος των κατοίκων και όχι με επιχειρηματική λογική, ειδικά σε μία τόσο δύσκολη οικονομικά συγκυρία. Άλλωστε τα υπέρογκα χρέη που άφησε ο ιδιώτης που είχε αναλάβει την εκμετάλλευση του «Ρυθμού» στη δεκαετία του 2000 ακόμα περιμένουμε να εξοφληθούν, και μπορεί να περιμένουμε για πάντα…

Ο «Ρυθμός» πρέπει να γίνει δημοτικό αναψυκτήριο, ανοιχτό στη χρήση των χώρων του από όλες τις τοπικές κοινωνικές συλλογικότητες για τη διοργάνωση των εκδηλώσεών τους, όπως γίνεται και τώρα (μόνο για τον προαύλιο χώρο λόγω των προβλημάτων στατικής επάρκειας που υπάρχουν τώρα).

Σημειώνουμε επίσης ότι θεωρούμε απαράδεκτο να αναλάβει ο ιδιώτης που θα εκμεταλλευτεί το χώρο να προχωρήσει στις εργασίες στατικής ενίσχυσης που απαιτούνται για να μην είναι πλέον το κτίριο του «Ρυθμού» στατικά ανεπαρκές. Η ενίσχυση αυτή πρέπει να γίνει με την κύρια ευθύνη της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου και της ΜΑΞΙΑΔΗΖ. Τίθεται ζήτημα ασφάλειας των πολιτών και η εξασφάλισή της δεν μπορεί να αφεθεί απλά σε έναν ιδιώτη που επιδιώκει κέρδη και τη μείωση του όποιου κόστους του. Πρέπει να γίνει ό,τι απαιτείται όσο και αν κοστίσει, υπό την ευθύνη του Δήμου και της ΜΑΞΙΑΔΗΖ αφού αποτελεί δημοτική περιουσία.

υ.γ.: Και επειδή διάφορα ακούγονται ανησυχούμε ακόμα περισσότερο όταν ακούγονται ως ονόματα πιθανών εκμεταλλευτών για το «Ρυθμό» κάποιος/οι που έχουν διαπρέψει στη νύχτα, με την καλή και την κακή έννοια….Μόνο αυτό μας έλειπε στην πόλη, να γίνουμε Ηλιούπολη όπου για να βγεις δήμαρχος πρέπει μάλλον να έχεις δώσει διαπιστευτήρια στη μαφία της νύχτας…

υ.γ.2: η παραχώρηση του προαύλιο χώρου για τη διοργάνωση εκδηλώσεων σε συλλόγους και συλλογικότητες γίνεται με την ευθύνη των συλλόγων και των συλλογικοτήτων που τις διοργανώνουν. Δεν κάνει κακό βέβαια ο δήμος να ελέγχει ενίοτε και αν πληρούνται οι όροι των παραχωρήσεων…Στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών έχουν σίγουρα τηρηθεί, πολλοί σύλλογοι διοργάνωσαν εκδηλώσεις, ειδικά μες τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας όπου δεν υπήρχαν κλειστοί χώροι διαθέσιμοι.

του Λάμπρου Αντωνιάδη,

μέλους της Αυτόνομης Ριζοσπαστικής Παρέμβασης Κτηνιάτρων

και της δημοτικής κίνησης Ζωγράφου-Ανυπότακτη Πόλη

Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου φαίνεται να αγνοεί τις δύο κύριες πηγές παραγωγής αδέσποτων στη χώρα μας: τη χωρίς κανέναν έλεγχο από κτηνίατρο διαβίωση –άρα και αναπαραγωγή– δεσποζόμενων και αδέσποτων στο σύνολο σχεδόν της ελληνικής επαρχίας και την αθρόα παράνομη εισαγωγή κουταβιών από τα κατ’ ευφημισμόν εκτροφεία καθαρόαιμων. Για το πρώτο αντιγράφει ως λύση το αποτυχημένο μοντέλο της ανάθεσης στους ΟΤΑ, όπου η κρατική ευθύνη για την ευζωία των αδέσποτων μοιράστηκε στις πενταμελείς επιτροπές κάθε δήμου, με αποτέλεσμα την ακυβερνησία και την έλλειψη πολιτικής για τα αδέσποτα στη συντριπτική πλειονότητα των περιφερειακών δήμων της χώρας. Για το δεύτερο απλώς δεν κάνει τίποτε. 
Το νομοσχέδιο όμως είναι επικίνδυνο και για τα ίδια τα ζώα, αφού απαγορεύει την περίθαλψη ζώων χωρίς ηλεκτρονική σήμανση και τιμωρεί με πρόστιμα όσους κτηνιάτρους κάνουν το καθήκον τους. Επίσης, αφαιρεί από μη οργανωμένους φιλόζωους τη δυνατότητα να φροντίζουν αδέσποτα. Δεν κάνει βήμα ως προς την εκπαίδευση των ιδιοκτητών (ο εκφοβισμός με πρόστιμα δεν αποτελεί εκπαιδευτική μέθοδο) και της κοινωνίας συνολικά σε θέματα ευζωίας των ζώων συντροφιάς.

Η υποχρεωτικότητα της στείρωσης των ζώων συντροφιάς μετατρέπει από το 2023 την κατοχή ζώου από δικαίωμα σε προνόμιο το οποίο μπορούν να έχουν μόνο οικονομικά ισχυρότεροι. Το εισοδηματικό όριο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που προτείνεται ουσιαστικά μεταθέτει στους δήμους την υποχρέωση στείρωσης ενός πληθυσμού δεσποζόμενων που δεν έχει ήδη στειρωθεί. Αδέσποτα και δεσποζόμενα θα καταλήξουν να αποτελούν ένα ακόμα πεδίο κρατικοδίαιτης επιχειρηματικής κερδοφορίας που εντέλει θα κοστίζει στο κράτος περισσότερο και θα διαιωνίζει το πρόβλημα.

Η τήρηση μητρώου που αφορά τα κτηνιατρικά στοιχεία αλλά και τα στοιχεία των ιδιοκτητών ζώων είναι, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων (WOAH), μέλημα των κτηνιατρικών υπηρεσιών. Η μεταφορά της αρμοδιότητας αυτής σε μια επιτροπή στο υπουργείο Εσωτερικών με τη συμμετοχή ιδιωτών, χωρίς την εγγυημένη παρουσία των κτηνιατρικών υπηρεσιών, θα οδηγήσει σε αδυναμία παρέμβασης σε προβλήματα ζωοανθρωπονόσων. 

Οριστική λύση για τη διαχείριση και μείωση των αδέσποτων ζώων είναι η υποχρεωτική ίδρυση δημοτικών ή διαδημοτικών κτηνιατρείων για τον εμβολιασμό, τη σήμανση, την περίθαλψη και τη στείρωση των αδέσποτων, με μόνιμο κτηνίατρο. Οποιος δήμος αδιαφορήσει για αυτή του την υποχρέωση, όπως και την υποχρέωση να λειτουργήσει δημοτικό ή διαδημοτικό καταφύγιο και υπηρεσία περισυλλογής και διαχείρισης, να υπόκειται σε κυρώσεις. Δεν χρειάζεται, δηλαδή, τρίτο διαδοχικό νομοθετικό πλαίσιο για τα αδέσποτα. Να υποχρεωθεί η πολιτεία σε τήρηση του ήδη υπάρχοντος χρειάζεται.
 

πηγή: Καθημερινή

της Ελένης Μπαρμπαλιά

Αναλώσιμες οι ζωές των νεφροπαθών στον καιρό της Πανδημίας

40 νεφροπαθείς τελικού σταδίου έχασαν τη ζωή τους από τη νόσο covid-19 τo α΄τρίμηνο του 2021  διαμηνύει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Νεφροπαθών ζητώντας «κάποιος να ξυπνήσει από το Υπουργείο Υγείας και να δώσει πρόσβαση στους  νεφροπαθείς  στα selftest, προκειμένου να περιοριστούν οι ασυμπτωματικοί στις Μονάδες Τεχνητού Νεφρού (Μ.Τ.Ν.) » 

Συνέχεια ανάγνωσης «40 νεφροπαθείς έχασαν τη ζωή τους στο α΄ τρίμηνο του 2021» →

της Ελένης Μπαρμπαλιά

Το προηγούμενο δεκαήμερο μονοπώλησε τα δελτία ειδήσεων και το διαδίκτυο η δήλωση Μητσοτάκη για το διαβατήριο εμβολίων. Η δήλωση αυτή βέβαια δεν έμεινε στα μικρόφωνα των ρεπόρτερ. Η ελληνική Κυβέρνηση είχε ήδη στείλει επιστολή, προς τους ηγέτες των χωρών της ΕΕ, για την εισαγωγή ενός πιστοποιητικού εμβολιασμού για τη «διευκόλυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας των ατόμων που έχουν εμβολιαστεί κατά της Covid-19», πρότεινε η ελληνική κυβέρνηση στην ΕΕ.

Αναλυτικότερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε επιστολή στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τονίζοντας την «επείγουσα ανάγκη να υιοθετηθεί από την Ε.Ε. μια κοινή αντίληψη για το πώς πρέπει να δομηθεί ένα πιστοποιητικό εμβολιασμού έτσι ώστε να γίνει αποδεκτό σε όλα τα κράτη – μέλη».

Η πρόταση Μητσοτάκη δεν ήταν νέα, ούτε έπεσε στο τραπέζι ως κεραυνός εν αιθρία. Η συζήτηση για ένα πιστοποιητικό εμβολιασμού είχε ήδη ξεκινήσει στις αρχές Δεκεμβρίου στην Μεγάλη Βρετανία με την έναρξη του εμβολιασμού κατά του Covid-19 στην χώρα. 

Συνέχεια ανάγνωσης «Ο πρωθυπουργός νεροκουβαλητής των αεροπορικών εταιρειών για τα διαβατήρια εμβολίων» →

της Ελένης Μπαρμπαλιά

Βούιξε, πριν λίγες ημέρες  η χώρα για τη ντροπιαστική δήλωση του Δημάρχου Ζακύνθου Αρετάκη στο αίτημα δημοτικού συμβούλου να προσληφθούν στη  Δημοτική Εταιρεία Ύδρευσης άτομα με αναπηρία  μέσω επιδοτούμενων προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, σύμφωνα με τα όσα ορίζει η κείμενη νομοθεσία. Ο Δήμαρχος και Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης στην ανωτέρω πρόταση αντέδρασε αναφέροντας «Με επιδοτούμενους και με ανθρώπους που δεν μπορούν να δουλέψουν, σακατεμένους, θα πάει μπροστά η ΔΕΥΑΖ, έτσι; Με σακατεμένους θα πάει μπροστά η ΔΕΥΑΖ, έτσι; Με αυτούς θα πάει μπροστά η ΔΕΥΑΖ;» Ξέρει τι λέει ο Δήμαρχος!! Εμ πως θα πάει μπροστά μια δημοτική επιχείρηση που λειτουργεί πλέον με τα σκληρά ιδιωτικά κριτήρια της ελεύθερης αγοράς;

Συνέχεια ανάγνωσης «Κατάπτυστες οι μισαναπηρικές δηλώσεις ντροπής του Δημάρχου Ζακύνθου Αρετάκη» →

της Ελένης Μπαρμπαλιά και του Δημήτρη Στρατούλη

Στην Ελλάδα, αυτή η μέρα βρίσκει τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους εν μέσω υγειονομικής και οικονομικής κρίσης σε πολύ δύσκολή οικονομική και κοινωνική κατάσταση και απελπισία. Οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας, που εφαρμόστηκαν τα τελευταία 10 χρόνια στη χώρα μας, είχαν ως κύρια θύματα αυτές τις ευπαθείς ομάδες οδηγώντας τες σε οικονομική εξαθλίωση και κοινωνικό αποκλεισμό. Η πανδημία ως υγειονομική κρίση επιβάρυνε την ήδη δύσκολη κατάστασή τους. Οι πλέον πληττόμενοι σε τέτοιες κρίσεις είναι διαχρονικά οι κοινωνικά και οικονομικά ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και οι πιο ευάλωτοι ανάμεσα σε αυτές, τα άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και οι οικογένειές τους.

Συνέχεια ανάγνωσης «Στις 3/12 τιμάται σε όλο τον κόσμο με εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις η παγκόσμια ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία» →

Η κατάσταση για τους ανθρώπους με χρόνιες παθήσεις μπορεί να κριθεί απελπιστική. Η πραγματικότητα που ζούμε μέσα στα δημόσια νοσοκομεία ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία. Μόνο που η φαντασία των κυβερνητικών στελεχών και αρμοδίων προέδρων, διοικητών καταλήγει σε ένα διαρκές ψέμα.

Χρόνια πάσχοντες διαβητικοί, αιμοκαθαρόμενοι, θαλασσαιμικοί, αιμορροφιλικοί αντιμετωπίζουν ο καθένας από το μετερίζι της χρόνιας πάθησης τους τις ελλείψεις ιατρικού νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού, μην γνωρίζοντας αν ή πόσο αλώβητοι θα βγουν από την πανδημία covid -19.

Την ζοφερή πραγματικότητα του δημόσιου συστήματος υγείας έρχονται να επιβεβαιώσουν και μελέτες* όπως αυτή δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Medical Journal, στην οποία συμμετέχουν τρανταχτά ονόματα, όπως ο Timothy Hanna (Cancer Research Institute at Queen’s University), ο Richard Sullivan (Institute of Cancer Policy, King’s College) και πολλοί άλλοι.

Συνέχεια ανάγνωσης «Εκτεθειμένοι ανεπανόρθωτα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές υγείας οι χρόνια πάσχοντες, της Ελένης Μπαρμπαλιά» →

Με θλίψη μάθαμε για το θάνατο ενός συντοπίτη μας, του Μάκη του Σέρβου. Ενός ανθρώπου στρατευμένου στο χώρο της επανασταστικής αριστεράς της μεταπολίτευσης, σε πολλά κοινωνικά και πολιτικά εγχειρήματα από τη δεκαετία του ’70, στην Επιτροπή για το Στρατό και την Κίνηση για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα στη δεκαετία του ’80. Ήταν στρατευμένος στο κίνημα και την αριστερά, με όλο το ιδεολογικό, αξιακό και ηθικό φορτίο που αυτή η έννοια συνεπαγόταν. Ήταν ταυτόχρονα παρών για πολλές δεκαετίες σε πολλούς αγώνες και όχι πάντα «εκ του ασφαλούς» αποτελώντας πάντα ένα σημείο αναφοράς. Με χαρακτηριστική ηρεμία και νηφαλιότητα, πάντα ανοιχτός να συζητήσει και να βοηθήσει.

Μικρή σημασία έχει εάν βαδίσαμε διαφορετικές πολιτικές διαδρομές συχνά. Μεγαλύτερη σημασία έχει ότι αποτελούσε ένα παράδειγμα ανιδιοτελούς στράτευσης, ηθικής στάσης, ζωής χωρίς «καβάτζες»…Για αυτό τον τιμούμε και για αυτό θα λείψει.

Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη 11/6, στις 2.30, στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.

του Δημήτρη Χαλβατζιδάκη

μέλους της Σχολικής Επιτροπής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Ζωγράφου

μέλους της δημοτικής κίνησης Ζωγράφου Ανυπότακτη Πόλη

Η αλαζονική, υπεροπτική στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο πλαίσιο της λογικής «η κρίση είναι ευκαιρία» οδήγησε στην εφαρμογή ενός «φιλόδοξου» σχεδίου τηλε-εκπαίδευσης εν μέσω υγειονομικής κρίσης. Και αποδεικνύει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, αλλά αναδεικνύει κιόλας με έντονο τρόπο νέες ανάγκες και νέα αιτήματα, εμπλέκοντας στη διαδικασία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Καταρχάς, δημιουργεί έντονες επιφυλάξεις και ερωτηματικά στους εκπαιδευτικούς. Οι εκπαιδευτικοί, χωρίς προηγούμενη επιμόρφωση και το κυριότερο χωρίς να έχει γίνει κανένας διάλογος για την ένταξη της ψηφιακής τεχνολογίας στο αναλυτικό πρόγραμμα, κλήθηκαν να ανταποκριθούν σε ένα πρωτόγνωρο και άγνωστο για αυτούς πρόγραμμα. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους κατάφεραν , χωρίς βοήθεια, να έρθουν σε επαφή με το μεγαλύτερο μέρος των μαθητών γιατί στη συνείδησή τους αυτό ήταν το πραγματικό ζητούμενο της συγκυρίας: να συνεχίσουν να είναι σε επαφή με τα έγκλειστα παιδιά. Ταυτόχρονα, όμως, αναδεικνύεται ένα σοβαρό πρόβλημα που η κυβέρνηση, αν είχε επαφή με την πραγματικότητα θα όφειλε να το αναγνωρίσει. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών και των γονιών δυσκολεύεται να διαχειριστεί τη νέα κατάσταση γιατί απλώς δεν ξέρει πώς να το κάνει…

Σε αυτή την κατάσταση αναδείχθηκε και μια πολύ σημαντική παράμετρος. Αποκαλύφθηκε πως στην πραγματικότητα ένα μεγάλο μέρος οικογενειών ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ούτε τον ελάχιστο κατάλληλο εξοπλισμό. Κάτι τέτοιο καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι συνιστά ΕΥΘΕΙΑ ΒΟΛΗ ενάντια στην ΙΣΟΤΙΜΗ συμμετοχή όλων των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία! Πώς απαντά η κυβέρνηση σε αυτό το αίτημα που εκφράζεται πια και από το γονεϊκό κίνημα( βλ. σύλλογοι γονέων, Ένωση Γονέων Ζωγράφου, ΑΣΓΜΕ); Αρνείται να αναλάβει το κεντρικό κράτος την οικονομική ευθύνη και πετά το μπαλάκι στους Δήμους μέσω δηλώσεων του Υπ. Εσωτερικών στην κρατική τηλεόραση. Σε αυτές τις δηλώσεις ο Υπ. Εσωτερικών αναθέτει μέσω της νέας Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου στις σχολικές επιτροπές των Δήμων την αντίστοιχη ευθύνη. Είναι φανερό πως εμπαίζουν τους πάντες !! Θεωρούν πως ο κατάλληλος εξοπλισμός είναι φτηνά τάμπλετ για παιχνίδια και ΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ έτσι τους δήμους να περικόψουν τα απολύτως αναγκαία ποσά από τις, ήδη από την εποχή των μνημονίων, πετσοκομμένες χρηματοδοτήσεις στις σχολικές επιτροπές…Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΡΤΩΣΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ. Λαμβάνοντας υπόψη την επιστολή που έστειλε πριν λίγες μέρες ο Δήμαρχος Ζωγράφου στο Υπουργείο Παιδείας, καλούμε τον Δήμο ώστε ΑΜΕΣΑ να κινητοποιήσει την ΚΕΔΕ και να παρέμβει και αυτός μαζί με το γονεϊκό κίνημα διεκδικώντας για μια ακόμη φορά τα στοιχειώδη.

Ζητάμε να μη μείνει κανένας μαθητής και καμιά μαθήτρια πρακτικά εκτός της τηλε – εκπαίδευσης που τόσο διαφημίζει η υπουργός Παιδείας κ.Κεραμέως και η κυβέρνηση. Όλη η αναγκαία υποδομή να δοθεί στους μαθητές και μαθήτριες από το Υπουργείο Παιδείας και το κράτος, χωρίς να πετιέται το μπαλάκι για άλλη μία φορά στους Δήμους που είναι ήδη δραματικά υποχρηματοδοτημένοι.